شنبه 12 اسفند1391 ساعت: 20:39 توسط:الموتی
سلام آقای رجبی عزیز
مطلب جامع و جالبی را برای کاربران و همه مخاطبان پست فرمودهاید. اگر این جمعیت فرهیخته و تحصیلکرده منطقه الموت به اندازه جنابعالی بدون حب و بغض الموت را به همه جهانیان معرفی میکردند الآن ما باید میگفتیم استان الموت یا شهر الموت نه اینکه منطقه الموت. آقای رجبی عزیز خسته نباشید و نفست همیشه گرم باشد. مطلب بسیار جالبی بود لذت بردم از خواندن قدمت تاریخی زادگاهم . ممنونم
سلام جناب الموتی
همواره با کامنت های ارزشمندتان مرا شرمنده میکنید،ممنونم از بذل توجه وعنایتی که مبذول داشته اید، من هر چه نوشته ام یا می نویسم بنا بر احساس وظیفة است... جناب الموتی اغلب ما انسانهای محتاطی هستیم ، ولی شخصا" اعتقاد دارم زمان را نباید از دست داد...
ضمنا" وجود انسانهای فهیم وفرهیخته ای چون جنابعالی ، دلگرمی وانگیزه بیشتری به امثال این حقیر میدهد
خیلی ممنون از وقتی که گذاشتید، خداوند در همه حال نگهدار شما باشد ،از درگاه باریتعالی سلامتی، بهروزی و موفقیت روزافزون شما برادر بزرگوارم را مسئلت می نمایم. موفق باشید
کامنت آقای خیری
با سلام
از جنابعالی به علت تلاش پی گیرتان در زمینه ارتقای فرهنگی و شناخت عمومی الموت ،این دیار پر رمز و راز قدردانم اما در مورد برخی از نطرات و پاسخ به آن جز صبوری صبوری و صبوری راهی نیست .اولاکه کنترل در دست شماست و حق انتخاب و انتشار آن هم با شما و از سویی افراد انکه می نمایند نیستند و در زمانهای متفاوت بینش های خاصی دارند و بیشتر جذب قدرت سیاسی و برترند و مدیحه گوی آن . البته موضوعات منفی اثرش خیلی عمیق است و آن اقایی که کشتن الموتی را از کشتن مار واجب میداند مانند وهابیون است که کشتن اهل شیعه را مباح و مبارزه با آنان را اولی تر از مبارزه با استکبار و استعمار میدانند . این آقا هم زخمی از تیرهای الموتی دردل دارد که چنان هذیان بافته است متاسفانه من کامنت فوق را نخواندم اما بزرگان گفته اند جواب ابلهان خاموشی است . ما تنها مسئول افکار و رفتارخود هستیم و می خواهیم در فضای مجازی فرهنگ صحیح انسانی را پی گیری کنیم شاید که مفید باشد شما پند خویش گوی گر شنوده و خواننده پندگیرد خواه ملال .
پاسخ:
سلام جناب خیری
متشکرم از شما که در خصوص موضوع فوق الذکر...نظر ارزشمند خود را مطرح کردحتما" در این راستا از فرمایشات و توصیه شما دوست گرانقدرم استفاده خواهم کرد
با سلام توسط:ح-خیری
فعالیتهای خوب و مفید یکساله وبلاگ باغدشت از قلم دوستی فرهنگی و الموت دوست ، بخودی خود موجب تلطیف فضای فرهنگی و مجازی می شود و با گسترش فعالیتهای ان جی اُ امید واریم وبلاگها و پیج فیس بوک مورد استقبال عمومی واقع شود . از سوی دیگر هر دست و قلمی که به بازگویی اداب و سنن فرهنگی الموت در راستای حفظ آن در کنار توسعه و تکنولوژی روز میادرت می ورزد را باید فشرد و تقویت نمود . اهم فعالیت وبلاگها در سال 91 در رابطه با راه و جادسازی الموت و گردشگری بود و جا دارد که با انسجامیکه در پیج دوستداران الموت بوجود آمده ارتباط مستقیمی با مدیران محلی مخصوصا مدیر راه الموت و بخشداری برقرار شود انشائاله که مفید است و کمکی به تکمیل راه در سال 92 خواهد بود .
سلام آقای خیری
درود به شرفتان ،خوشحالم انسان فرهیخته ای چون جنابعالی در قبال زادگاه خود اینقدر احساس مسولیت دارد، شاید بنظر برخی اینطور تلقی شود که این مطالب در همین فضای مجازی باقی می ماند وبیشتر از این تجاوز نمیکند!!
ولی اطمینان دارم خیلی از دوستان وحتی برخی از مسولین سرکی به این فضا وحال وهوای آن می زنند!!...
اما در مورد پیشنهاد حضرتعالی مبنی بر ارتباط با مدیران محلی مخصوصا مدیر راه الموت و بخشداری منطقه ، پیشنهاد بسیار بجایی است، امیدوارم این مهم توسط دوستان بزرگواری که در ارتباطند ودر منطقه حضور فیزیکی دارند انجام شود ودر صورت لزوم
سایردوستان تاثیر گذار همراهی کنند. تا ان شا الله با هماهنگی وهمراهی سایر دوستان با انسجام بهتری پیگیر مطالبات به حق مردم منطقه از طریق ارگانهای ذی ربط باشیم ، در خاتمه از اظهار لطف وبزرگواری شما دوست خوبم سپاسگزارم. در پناه حق باشید.
کامنت جناب پانیک شهریاری در بخش نظرات پست :وبلاگ باغدشت در یک سال گذشته.
سلام !
ممنونم از گزارش خوبی که تهیه کردید
دوم
از مهر شما سپاسگزارم
بی شک شما در زمره فعالترین دوستان این جمع بوده اید کامنت های مهر امیز و صادقانه شما را در همه جا می توان دید و آفرین گفت
سوم
گزارش های مصداقی شما در باره موارد مختلف خواندنی است
چهارم
تلاش شما برای ایجاد همبستگی میان الموتیان که کاری سخت بشمار می رود بسیار ستودنی است. این در حالی است که برخی از وبلاگ ها خودخواهانه فقط به روستای خود نظر دارند و خود را تافته جدا بافته می دانند و این بزرگترین آفت برای همبستگی الموتیان به شمار می رود.
پنجم . مهرتان پاینده باد
پاسخ: به جناب آقای پانیک شهریاری
پاسخ: سلام برهمکار واستاد گرانقدر وخوش ذوقم جناب آقای پانیک شهریاری
درود برشما بزرگوار وحس مسولیت پذیریتان، درود برشما وحس وطن پرستیتان...
کار حقیر در مقابل کارهای بزرگ شما در عرصه فرهنگ وادب برای تک تک روستای های الموت بسیار ناچیز است، بدون تعارف عرض میکنم تلاش حضرتعالی وکار فرهنگیتان در سرودن شعر و ایجاد وحدت وهمدلی برای الموت ستودنی وارزشمند است که امیدوارم همولایتی های عزیز قدر دُرّ گرانبهایی امثال حضرتعالی را بدانند
که بدون هیچ چشمداشتی انصافا" از هر الموتی برای الموت از خود مایه میگذارید
درود به شرفتان....
اما نکته چهارم کامنت شما جناب شهریاری کاملا" میفهم که شما چه می فرمایید،
" ایجاد همبستگی میان الموتیان کاری سخت بشمار می رود" بله ، شما یکبار
از عدم همکاری آنها تجربه دارید و اگر اشتباه نکنم بر اثر بی مهری بعضی از همین دوستان ترک فضای مجازی کردید...!
حالا ،خوشحالیم که برگشتید ، چون از رفتنت خیلی ها متاثر شدند ... واز بازگشت دوباره شما همه خوشحال شدیم... آمدن دوباره ای که باعث تحرک اغلب وبلاگنویسان الموتی شد ...
در هرحال حقیر هیچ ادعا و دایه ای ندارم، صرفا" وظیفه ای در قبال الموت وزادگاهم دارم ، و در این راستا کسانی که همگام شوند دست آنها را می فشرم و در خدمت دوستان ودوستداران الموت خواهم بود...
بزرگوار: قطره ها هستند که جویبارها ، سپس رودها ودریاچه ها و دریاها را پدید می آورند،قطره هاگر چه ناچیزند!!!! ولی اگر بهم بپیوندند، می توانند هرسدی را از میان بردارند.
با آرزوی سلامتی وموفقیت برای شما دوست خوبم.
«إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ»