حسد یکی از ریشه های دورویی
حسد یکی از ریشه های دورویی
حسد یکی از ریشه های دورویی است که باعث می شود ارتباطات به شکل مفید و مؤثری صورت نپذیرد. وقتی ظاهر و باطن افراد با یکدیگر همخوانی نداشته باشد و هر کدام به شیوه خودشان عمل کنند، دورویی به وجود می آید. بعبارتی، وقتی نردبان اعتماد خود را بر دیوار دورویی و بی اعتمادی تکیه می زنید، به زودی فرو خواهید ریخت. و مرمت این اعتماد از دست رفته کار دشواری خواهد شد...
افراد منافق هرچقدر هم که زیرک باشند اما علائم زیر را از خود بروز می دهند!!!:
حرف حقی را می گویند، اما بر خلاف آن عمل می کنند،
در حرف هایشان سوگند دروغ یاد می کنند،خودشان را بالاتر از افراد دیگر می دانند،دیگران را به تمسخر می گیرند...
جالب است که دو چشم دارند!! ولی با یک، چشم به دیگران می نگرند!! و جالب تر اینکه ، انسانها یک چهره دارند اما دورویی،می کنند...
اینگونه آدم هامعتقدند : هدف، وسیله را توجیه می کند و برای رسیدن به هدف می توان از هر ابزار و وسیله ای استفاده کرد، که این نوع رفتار مخصوص افراد دورو و منافق است...و متاسفانه ما امروز با این افراد هنوز سرو کار داریم.
یاد گرفتم که :
1. با احمق بحث نکنم و بگذارم در دنیای احمقانه خویش خوشبخت زندگی کند.
2. با وقیح جدل نکنم چون چیزی برای از دست دادن ندارد و روحم را تباه می کند.
3. از حسود دوری کنم چون حتی اگر دنیا را هم به او تقدیم کنم باز هم از من بیزار خواهد بود.
4. تنهایی را به بودن در جمعی که به آن تعلق ندارم ترجیح دهم.
آری ،کوچکترین قدم بهتر از بزرگترین تصمیم است.ملاک حق و باطل فاصله بین زبان تو تا چشم تواست،پس به شنیده هایت زیاد اعتماد نکن.دعا نکنیم که بارهایمان سبک شوند.دعا کنیم شانه هایمان قوی تر گردند.
گاﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺒﺨﺸﯿـــﺪ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﯿﺪﯼﻭ ﻧﻔﻬﻤـ ــﯿﺪ ،
ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺑﺨﺸﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ...ﮔﺎﻫﯽ ﻧﺒــــ ـــﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩ ... ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ،ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﺎﻧﺪﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺍ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﯼ ...ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﯽ،ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺖ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﺮﺍ ﮐﻢ ﺍﻫﻤﯿﺖﻧﺪﺍﻧﻨــــــﺪ ...گاﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑــﺪ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﻕِ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ ...،ﻭﮔﺎﻫﯽ .... ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ...ﯾﮑﺠﺎ ﺩﺭﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ...,,،ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻓﺮﯾﺎﺩ ، ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ !..
و سر انجام ؛
تا سخن نگفته ای،سخن اسیر توست اما وقتی سخن را گفتی،تو اسیر سخنی...
بازی تبکشی " روز سیزده بدر در روستای اناده"
روستای زیبای اناده در جنوب معلم کلایه قرار دارد... هرساله روز سیزده بدر اهالی این روستا به برگزاری یکی از بازیهای سنتی ومحلی بانام ؛" تبکش " می پردازند ، که شرح این بازی و قوانین آن را جناب آقای صادق منصوری در ذیل توضیح داده اند و تصاویر این بازی را هم خانم اشک مهتاب (حدادی) ثبت نموده اند. آری در این پست قصد دارم یکی از بازیهای سنتی و رایج در الموت را تقدیم شما دوستان و علاقمندان کنم ، "بازی تبکشی "
اصل مطلب به قلم جناب صادق منصوری؛
مقدمه: توجه به آداب و رسوم گذشتگان ، یکی از وظایف ما است .این سنتها با توجه به پیشرفت زندگی ماشینی رو به فراموشی است .از این رو با همت اهالی روستای اناده بازی سنتی تبکش با هدف حفظ سنتهاو آداب و رسوم مردمان الموت ، روز سیزدهم فروردین در روستای اناده برگزار میگردد.
در این بازی همه اهالی روستا از پیر وجوان بزرگ وکوچک حضور دارند تا در فضایی شاد و دوست داشتنی در کنار هم باشند و ساعات را به خوشی سپری نمایند. دیگر نیازی به فراخوانی نیست همه اهالی روستا میدانند که بعد از صرف نهار و استراحتی کوتاه باید حدود ساعت 4 بعد از ظهر سر خرمنها باشند.
راس ساعت همه اهالی روستا می آیند و آماده میشوند تا شور و نشاطی را آغاز نمایند در این بازی بانوان روستا به عنوان تماشاچیان بازی هستند و شور و نشاط خاصی به بازی میدهند.
نحوه بازی به این گونه است که اهالی روستا به دو گروه تقسیم میشوند؛
گروه اول پشت خطی می ایسنتد تا با چوب به توپ ضربه بزنند.و گروه دوم در فضایی به طول حدودا 100 متر و عرض حدوده " 10 الی 15 متر پراکنده میشوند تا توپی که از طرف گروه اول زده میشود را در هوا و قبل از برخورد به زمین بگیرند که اگر این اتفاق بیفتد جای دو گروه عوض میشود.
در صورتی که یکی از افراد گروه اول بتواند به توپ ضربه بزند به گونه ای که افراد گروه دوم نتوانند توپ را بگیرند و توپ به زمین برخورد کند میتواند فاصله 100 متری تا خط دوم که در اصطلاح به آن مرره گفته میشود را با سرعت طی نماید و دوباره همان مسیر را برگردد.
که اگر بتواند این کار را انجام دهد مجوز ضزبه زدن دوباره به توپ را میگیرد. در این فاصله افراد گروه دوم این فرصت را دارند که با توپ شخصی را که در حال فرار است را با توپ بزنند که اگر توانستند این کار را انجام دهند باز هم جای دو گروه عوض میشود.
نکته بسیار جالب این بازی شیطنتهای افراد است مثلا افراد میتوانند توپ را در زیر پیراهن خود پنهان کنند و طی یک غافلگیری فردی که از مرره جدا شده و آماده فرار است را بزنند.
این بازی حدودا یک ساعت و نیم ادامه دارد و همه اهالی در این مدت لحظات شادی را سپری مینمایند.بعد از پایان بازی هم طبق روال سالهای گذشته یکی از اهالی روستا آش نذری تهیه میکند و بین همه اهالی تقسیم میکنند و این آش نذری حسن ختام سیزده بدر در اناده میباشد.
الموتی وچن تب کشنک یادتان نشو ...صادق منصوری از روستای اناده 21/1/93 
منبع:http://baghedasht.blogfa.com/