الموت باغدشت جاده اکبر آباد
امروز بنا دارم تا در مورد موضوعی بنویسم که بی شک یکی از دغدغه های قدیمی و یکی از آرزوهای بزرگ مردم متمدن و سخت کوش سرزمین مقدس الموت بزرگ (به ویژه الموت شرقی)،دست یافتن به آن است.مساله ای که کمتر الموتی را میتوان یافت که مدتها به آن فکر نکرده باشدو به عنوان یکی از راههای پیشرفت الموت عزیز که روزی جایگاه والایی در تاریخ وتمدن ایران کهن داشته،از آن یاد نکند.اینجانب از اوان کودکی به خاطر دارم که بارها و بارها ، پدران ما در خصوص آن صحبت می کردند و گهگاهی هم دچار یاس ونومیدی در تحقق آن می شدند و گاهی هم امیدوار به لطف خدا و همت و حمایت دولتمردان در هرمقطع زمانی.
به نظر می رسد تا همین قسمت از نوشتار من اکثر شما عزیزان توانسته باشید موضوع مورد نظر اینجانب را حدس زده باشید! بله موضوع مورد نظر ، برقراری و تکمیل راه روستایی درجه یک قزوین به الموت شرقی (موسوم به جاده اکبر آباد )است.
آنچه در قالب این نوشتار می آید همه آن است که اینجانب طی مطالعه خبرهای درج شده در روزنامه ها و خبر گزاریهاو به ویژه کسب اطلاع ازمتولیان ،مجریان و حامیان همیشگی این پروزه عظیم ملی(خصوصا" آقایان:مهندس شهبازی،مجری پروژه- حاج محمد صادق قندی،بخشدار متعصب و زحمت کش وپرتوان الموت شرقی- حاج نوراله نوری که به حق از افراد پر تلاش وخدوم در این زمینه می باشد) و همچنین بازدیدهای مکرری که خودم از مراحل مختلف پروژه در زمانها و مکانهای مختلف این جاده در حال احداث ،داشته ام لذا برداشتهای شخصی خودم میباشد که گمان می رود به واقعیت نزدیک باشد.
نکته ای که شایان ذکر می باشد،اینکه در سالهای دور(حدود 40-35 سال پیش)بحث برقراری این راه ارتباطی مطرح بوده و در آن زمان(قبل از انقلاب)این جاده به شکل خیلی ابتدایی و دور از اصول کارشناسی ومهندسی برقرار شده بوده که مدتی هم از آن تردد می شده و لی پس از مدت کوتاهی به حالت تعطیلی در آمده است.پس از آن هم در مقاطع مختلف و در سالهای بعد هر از گاهی این پروژه بر زباها می افتاد و در دستور کار دولتمردان ، واین مساله گهگاهی کورسوی امیدی را بر دل مردمان الموت به همراه می آورد ولی متاسفانه به دلایل نا معلومی دوباره رخت بر می بست و مردم هم بدان سبب مایوس. اما بنا به گفته آقای قندی شاید استارت اصلی این پروژه بزرگ در سال 86 ، انجام شد و الحق که بعد از آن کارهای بزرگی در این خصوص انجام شده و باید به همه متولیان امر آفرین گفت.
هم اکنون در قطعه های مختلف این جاده پیمانکاران متعددی مشغول به کار هستندو شاید بیش از 15 -20 بولدوزر و تعداد زیادی از سایر دستگاهای راه سازی در طول این محور به عملیات راه سازی به کار گرفته شده اند . البته در قسمتهایی از مسیر بدلیل اختلاف نظری که بین وزارت راه و سازمان محیط زیست ایجاد شده، روند راه سازی در آن قسمتها به کندی انجام میشود(ظاهرا" حیات وحش و مسولین مربوطه این بار آمده اند تا این بارقه امید را از دل الموتی ها که خود از قربانیان جدیترویج حیات وحش کنترل نشده و کارشناسی نشده ، هستند ، بشوند!!)که امیدواریم مسولین مربوطه الموتی ها را قربانی این مساله نکنند.
در سایر قسمتها کار راه سازی به خوبی در حال انجام است و بنا به گفته یکی از مسولینی که در این زمینه فعالیت دارد ، در بدترین پیش بینیها( البته در صورت تامین اعتباراتی که وعده آن داده شده و بر طرف شدن مساله چالشی محیط زیست)تا پایان سال 91 ، بایستی این پروژه عظیم بطور کامل به بهره برداری برسد و مردم الموت هم به یکی از آمال قدیمی و همیشگی خود که از دیرباز با آن وبه امید آن زندگی کرده اند،جامه عمل بپوشانند!
اما از زاویه دیگری هم باید به این مساله نگاه کرد وآن اینکه بایستی اعتراف کرد که این پروژه یکی از بزرگترین پروژه های راهسازی در کشور است( به لحاظ نوع مسیر، کوهستانی و صعب العبور بودن آن). واین خود یکی از دلایل کند بودن پیشرفت فیزیکی می باشدو خود اینجانب طی بازدیدی که چند روز قبل به همراه آقای قندی (بخشدار الموت شرقی) از این مسیر و از قطعات 1- الف ، 1-ب و قطعات بعدی تا کیلومتر حدود 18 از سمت اتوبان تهران- قزوین داشتم، به این مساله اعتراف میکنم که واقعا" کار دشواری در پیش است که به لطف خدا و همت مسولین می توان بر آن فائق شد.در طی این مسر به منظور حذف شیبها و کاهش آن به 4 تا 5 دصد و همچنین حذف حتی المقدور پیچها ، ناچار به ایجاد ترانشه هایی تا 20 -30 متر و حتی بیشتر هم شده اند که عمیق کردن کوه تا این حد و برداشت این همه خاک ، کار سهل و ساده ای نیست.
از مشخصات این جاده کمتر بودن ارتفاع از سطح دریا حتی در مرتفع ترین نقاط در مقایسه با جاده قدیمی( قسطین لار) و کاهش قابل ملاحظه و اساسی شیب جاده وکمتر بودن محسوس تعداد پیچها بالا بودن شعاع و باز بودن پیچهاستبه نوعی که تقریبا" دید کامل در ناحیه پیچهای جاده وجود دارد.در مورد عرض جاده هم بدین گونه می باشد که حدود 11 متر در سراسر این مسیر جاده زیر پوشش آسفالت میرود واین عرض شامل لاین رفت و برگشت مجزا و وجود شانه هایی در کنار جاده( که از ملزومات می باشد) هست.
در طی بازدید 3 ساعته که از این مسیر و در یک روز برفی و بارانی به اتفاق دوستان از مسیر تا کیلومتر حدود 18 از سمت قزوین(اتوبان)داشتم تعدادی عکس از نقاط مختلف مسیر داشتم که آنها را در معرض دید شما بزرگواران می گذارم که قطعا"به دیدن آنها اشتیاق داریداما باید پوزش اینجانب را پذیرا باشید چون به دلیل مناسب نبودن شرایط جوی کیفیت عکسها ، ممکن است ایده آل نباشد.
ضمنا" در ادامه عکسهای بهمن ماه اخیر که توضیح آن داده شد، جند عکس از نقاطی از همان منطقه که در خرداد ماه سال اخیر تهیه شده ، را هم به نمایش می گذارم تا طبیعت اطراف جاده در زمان سر سیز بودن هم ملاحظه شود تا عکسهایی که در شرایط بد جوی شرایط در حال احداث وسخت جاده نگران کننده و ترسناک نباشد. دو عکس پایانی هم از قطعه اول از سمت روستای شهرک الموت در تابستان گذشته تهیه شده(که امروز خبر خوش تکمیل یکی از دو پل بزرگ مسیر که بر روی رودخانه الموت رود در حوالی روستای زیبای باغدشت احداث شده را دریافت کردم و شما را نیز مطلع میکنم)
در پایان از اینکه این نوشتار را تا انتها ملاحظه فرمودید ممنونم وا ز آقای محمد صادق قندی عزیز که امکان بازدید اخیر را برایم فراهم کرد سپاسگزارم وهمچنین از ایشان و جناب آقای مهندس شهبازی بزرگ که مردم اندج از 20 سال پیش تا حال از ایشان خاطرات خوبی به همره دارندنهایت تشکر را دارم (که بسیاری از اطلاعات فوق از این بزرگواران دریافت شده بود )
منبع: سایت اندج ( توسط دکتر محمد عسگری)
